Heel belangrijk bij het uiitkiezen van de juiste wijn is dat men ook de druivenrassen voldoende bestudeert. Daarom hebben we op deze pagina alle rassen van rode druiven in Diest die gebruikt worden in de wijnen van La Cantina Italiana op een rijtje gezet. Zo leert u ook weer wat bij.
Ancellotti
De naam zou afkomstig zijn van de Modenese familie, Lancellotti of Lancellotto, die de druif in de 14°E voor het eerst verbouwde. Deze druif wordt in heel de provincie van Reggio Emilia verbouwd. De Ancellotti wordt vooral als secondaire druif gebruikt bij het vormen van de ‘amabile' versie van de Lambrusco (tot 15%). De druif is gevoelig aan ongedierte, maar is wel goed bestand tegen weersverschijnselen.
Barbera
Barbera : een druif uit de Piemonte, waarvan de naam uit traditie, vrouwelijk is ‘La Barbera'. Zij wordt voor het eerst vernoemd begin 6°E rond Chieri en Nice. Gallesio noemde haar ‘Vitis vinifera montisferratensis' om haar te karakteriseren als typische druif van de Monferrato. Haar naam ‘Barbera' is een samenvoeging van de woorden ‘barba' (baard als beschrijving van haar complex systeem van wortels) en het dialect ‘albéra' (bosrijke zone waar de wijnstokken werden aangeplant ter vervanging van de hoge bomen).
Zij is de meest verspreidde druif in de Piemonte. Met de tijd werd zij verspreid over Lombardia en vandaag in verschillende delen van Noord-Italië o.a. Emilia. De Barbera geeft een stevige rode wijn met een sterke persoonlijkheid.
Bonarda of Croatina
Rode druif typisch voor het gebied die reikt van Monferrato tot de Colli Piacentini en de Colli di Parma, tot de l' Oltrepo Pavese. Deze druif is de basis van verschillende rode DOC wijnen.
De Bonarda – wijn heeft een intens parfum van rood fruit, een hoog gehalte aan tannine, een goede structuur die een goede veroudering toelaat. Zij wordt op verschillende manieren geproduceerd: droog, half-droog (amabile) of zoet, lichtjes tannine, fris, stil of sprankelend.
Bonarda colli Piacentini
DOC waarvan de productie in de provincie Piacenza toegelaten is. Dit druivenras geeft een robijn rode wijn met een karakteristiek en aangenaam parfum. De wijn wordt op verschillende manieren geproduceerd: droog, halfdroog (amabile) of zoet, lichtjes tannine, fris, stil of sprankelend.
Cabernet Sauvignon
In Italië bestaan er verschillende versies van dit druivenras, hetzij in zuivere vorm, hetzij vermengd met andere druivensoorten. De wijnstok past zich zeer gemakkelijk aan de meest verschillende klimatologische condities en productietechnieken aan. Het is een intense wijn, rijk aan tannine. Met de tijd ontwikkelt zich een complex en indrukwekkend bouquet.
Corvina Veronese
Deze autochtone wijnstok uit het gebied van Verona is de fundamentele basis voor de wijn Valpolicella.
Croatina
Ook Croatina is een autochtone wijnstok met zwarte druiven. Hij is vooral aanwezig in Oltrepo Pavese en in Piacentina, maar komt minder voor in Piemonte en Veneto. De wijn geproduceerd met deze druif heeft een hoog tanninegehalte en als gevolg van minder ‘corpo', maar wel een intens parfum van rood fruit.
Lagrein
Lagrein : de wijnstok is afkomstig van de vlakte van Gries, nabij Bolzano. De wijnstok heeft in het gebied rond Trento, een uitstekend groeiterrein gevonden: San Michele dell' Adige, Mezzocorona, Mezzolombardo en enkele andere localiteiten. De wijngaard vraagt veel aandacht en is zeer meteorologisch onderhevig. De druif is rijk aan kleurende elementen. Zij brengt een licht rood tot robijnrode wijn voort met een fruitige (rood fruit) smaak en kenmerkend parfum. Kan goed verouderen.
Lambrusco
Haar productiezone is Reggio Emilia en Modena. Wijn met een levendige schuim en viooltjes parfum. De Romeinen noemden de wilde wijnstokken die in de randen (labrum) van de bebouwde velden (bruscum) groeiden, labrusca vitis. Met de tijd is de naam Lambrusco geworden. Er bestaan verschillende soorten Lambrusco – druiven, de voornaamste zijn : il Lambrusco di Sorbara, il Lambrusco Salamino (de trossen lijken op salami) e il Lambrusco Grasparossa ( graspo rosso). De Lambrusco Grasparossa is robijnrood, met kersenrood schuim. Zijn aromas zijn meer volumineus maar mnder precies.
Lambrusco Maestri
Andrea Bacci (1524-1600), archiatra van paus Sisto V e auteur van een tractaat over de italiaanse en europese wijnen ‘De Naturali Vinorum Historia', is de eerste om de verschillen te noteren in de verschillende productiezones van de lambrusco. Hij bevestigd: "Sulle colline di fronte alla città di Modena vengono coltivate delle viti di Lambrusco, i cui grappoli bianchi e rossi producono vini speziati e fragranti, che fanno una schiuma deliziosa quando vengono versati nel bicchiere".
De traditionele Lambrusco was een droge wijn, de schuim werd geproduceerd door een tweede gisting in de fles, zoals de champagne. De technologische ontwikkeling in de jaren 60 heeft radicaal de Lambrusco veranderd. Met de introductie van de ‘metodo Charmat' kon de wijnbouwers de kwantiteit drastisch vermeerderen en de wijn zoet te maken. Het is dit model, geproduceerd op industrieel niveau, die op het einde van de jaren '70 en begin jaren '80, heeft letterlijk de USA ingepalmd, waar het als een soort italiaanse Coca Cola werd beschouwd. Op de piek van zijn succes, de Lambrusco stelde ongeveer 50% van de import van de italiaanse wijn in de VS.
Maar in de jaren '90, de echte wijnbouwers en wijnliefhebbers wensten terug te keren naar een kwaliteitsvolle Lambrusco: ‘Meno, ma meglio' (minder maar beter). En ‘meglio', betekende eerder fris en fruitig dan zoet, een goed gestructureerde wijn in plaats van een massadrank.
Marzemino
De Marzemino is een historische wijn uit Trentino en is waarschijnlijk afkomstig uit het dorp Marzimin in Carinthië. De Marzeminowijngaarden zijn vooral verspreid in de gebieden op de rechteroever van de Adige, meer bepaald op de heuvels gaande van Nomi tot Pomarolo, Iseria en Mori. De wijnstokken werden ingevoerd door de Trentinese huurlingen in dienst van de Venetiaanse republiek. Het was de geliefkoosde wijn van Mozart: hij wijdt een aria in zijn opera ‘Don Giovanni', aan deze wijn: "versa il vino, eccellente Marzemino!"
Merlot
Sinds het einde van de 19e eeuw heeft deze wijnstok een ideaal groeiterrein gevonden in Friuli, Trentino, Veneto en Emilia Romagna. Vandaag is ze ook verspreid in andere regio's. Dat heeft verrassende resultaten tot gevolg, zelfs in haar pure vorm, zonder toebreng van andere druivensoorten. De wijnstok verkiest heuvelachtige terreinen met een goede vochtigheid gedurende de zomer omdat ze lijdt aan de droogte. De best aangepaste groeisystemen zijn de Cordon Speronato en Guyot. Hier krijgen de trossen voldoende schaduw om een herhaaldelijke vermindering van de vaste zuurtegraad te vermijden.
Molinara
Dit is een wijnstok met zwarte druiven die vooral terug te vinden is rond Verona. De wijnstok dankt zijn naam aan een bloemachtig patina, alsof hij ‘ingebloemd' zou zijn.
Ormeasco
De wijngaarden verspreiden zich over heel het binnenland van Imperia, langs de valleien die klimmen richting Colle di Nava. De druif neemt de naam van het nabije stadje Ormea, gelegen in het nabije Piemonte over.
Het gaat eigenlijk om de Dolcetto – druif die de Colle di Nava heeft overgestoken en een nieuwe, ideale leefruimte op de Ligurische heuvels rond Pornassio en Pieve di Teco, heeft gevonden. Zodoende heeft de Ormeasco – druif een verschillende persoonlijkheid ontwikkeld. De Ormeasco wijngaarden liggen tussen de 400 tot 800 m hoogte. De 'strada dell' Ormeasco' stijgt vanuit Imperia naar Colle di Nava. De productie van de wijn is geconcentreerd in twee lokaliteiten : Pieve di Teco langs de vallei van de Arroscia en Pornassio, een minuscule dorp nabij de oude forten van Nava. De wijn heeft een fijn boeket en een goed gestructureerde corpo.
Pino Nero
De Pinot Nero, vader van de Pinot Bianco en de Pinot Grigio, is waarschijnlijk de meest prestigieuze, nobele druif van de wereld - de enige confrontatie is waarschijnlijk de Nebbiolo - en tegelijkertijd is zij de moeilijkst te interpreteren druif.
In Italië bestaan twee verschillende kwaliteiten van dit druivenras. De eerste is aangepast om tot rode wijn te worden verbouwd. Deze Pinot Nero produceert een zeer delicate rode wijn, die erg varieert van jaar op jaar, zelfs bij een ideale ondergrond en klimaat. Zij komt vooral voor in Franciacorta, Oltrepo Pavese, Trentino, Veneto, Friuli en Alto Adige (Blauburgunder genaamd) en kent ook een zeker succes in sommige delen van Toscana. In Trentino wordt de wijnstok alleen in aangewezen gebieden verbouwd, gezien de lage productiviteit gekoppeld aan een moeilijk aanpassingsvermogen. Pinot Nero heeft een zeer karakteristiek parfum van rode vruchten, waarbij vooral frambozen, braambessen en rode bessen te herkennen zijn. Zij is absoluut aangepast voor veroudering in de barrique.
De tweede variëteit van dit druivenras, verbouwd tot witte wijn, is een neutrale wijn die de beste basis is voor de productie van schuimwijn. De druif geeft de wijn corpo, complexiteit en een kenmerkende levensduur.
Pjcol
Deze blauwe druif is een subvariëteit van de Lambrusco familie en is in geen appellatie vernoemd, maar vermengd zich met andere druiven.
Rondinella
Rondinella: een autochtone wijnstok op het gebied van Verona, zeer verspreid in de gehele zone van de Bardolino en Valpolicella. Heel waarschijnlijk wordt deze druif in de Veneto geïntroduceerd op het einde van de 19°E. De druif is donker gekleurd. Haar naam ‘rondinella' verwijst naar de donkere pluimen van de zwaluw (rondine). Een zeer sterke wijnstok bestand tegen ziektes, parasieten en droogte en past zich heel gemakkelijk aan op verschillende grondsoorten. Zij wordt beschouwd als de ideale druif voor de productie van de Reciotto, dankzij haar suikergehalte.
Rossese
In Ligurië bestaan er verschillende types Rossese DOC, maar slechts één is universeel gekend, geproduceerd in het zeer beperkte territorium tussen Dolceacqua en de Franse grens. De wijngaarden liggen op de berghellingen die steil stijgen van de kust naar de alpijnse valleien, langs de vallei van de Nervia.
De wijnstok Rossese zou in vroegere tijden witte of toch zeer lichtkleurige druiven voorgebracht hebben. De schil vertoonde een roosachtig schijn vandaar de naam 'Rossese'. De wijnstok wordt als autochtoon beschouwd maar heeft referenties met de Franse rode wijnen uit de streek van Bandol. Ook gemeen is de techniek van de alberello, een enig voorbeeld in heel Ligurië. Anderzijds zou de Rossese een genetische mutatie zijn van de Pinot Noir uit Bourgondië.
De druiven worden tussen het einde van september en de eerste dagen van oktober geoogst. De wijn krijgt een eerste fermentatie in inoxvaten of in hout, volgens de producenten. Superiore : minimum 13% alcohol, verfijning in hout en op fles tot oktober van het volgend jaar.
De Rossese is een bijzondere wijn met een goede corpo (body), een rijkelijk boeket en een elegant karakter. De wijnroute tussen de wijngaarden van de Rossese vertrekt vanuit Dolceacqua en volgt de kronkelende wegen die de verschillende dorpjes verbind. Camporese, Soldano en Perinaldo.
Sangiovese
Samen met Barbera is dit één van de meest verspreide Italiaanse wijnstok (11% van de Italiaanse wijngaarden), van de Romagna tot Campania. Het is ook de meest voorkomende wijnstok in Toscana. De Sangiovese wordt zeer dikwijls vermengd met andere druivensoorten.
Toroldego
Teroldego: de 'Prins ' van de Trentino.
Deze zwarte druiven zijn bijna exclusief aanwezig in Trentino, meer bepaald in de zone Piana Rotaliana, met de gemeenten van Mezzocorona, Mezzolombarda en de deelgemeente van Grumo in de gemeente van San Michele dell' Adige. De druif produceert een robijnrode wijn met paarse schijn, een parfum dat vinoso is met viooltjes en frambozen, maar ook kersen en amandelen. De smaak is droog en gestructureerd, de wijn bevat weinig tannine en is eerder bitter en niet erg alcoholisch.
Neem gerust contact op indien u meer info wenst over diverse rode druiven, gebruikt bij de wijnen van La Cantina Italiana te Diest.